1700466399
1700466400
}
1700466401
1700466402
源角色也是已经在服役状态(当然,非要新建立一个源角色,然后套用适配器模式,那也没有任何问题),它是一个正常的类,其源代码如代码清单19-10所示。
1700466403
1700466404
代码清单19-10 源角色
1700466405
1700466406
public class Adaptee{
1700466407
1700466408
//原有的业务逻辑
1700466409
1700466410
public void doSomething(){
1700466411
1700466412
System.out.println(“I’m kind of busy,leave me alone,pls!”);
1700466413
1700466414
}
1700466415
1700466416
}
1700466417
1700466418
我们的核心角色要出场了,适配器角色如代码清单19-11所示。
1700466419
1700466420
代码清单19-11 适配器角色
1700466421
1700466422
public class Adapter extends Adaptee implements Target{
1700466423
1700466424
public void request(){
1700466425
1700466426
super.doSomething();
1700466427
1700466428
}
1700466429
1700466430
}
1700466431
1700466432
所有的角色都已经在场了,那我们就开始看看这场演出,场景类如代码清单19-12所示。
1700466433
1700466434
代码清单19-12 场景类
1700466435
1700466436
public class Client{
1700466437
1700466438
public static void main(String[]args){
1700466439
1700466440
//原有的业务逻辑
1700466441
1700466442
Target target=new ConcreteTarget();
1700466443
1700466444
target.request();
1700466445
1700466446
//现在增加了适配器角色后的业务逻辑
1700466447
1700466448
Target target2=new Adapter();
[
上一页 ]
[ :1.700466399e+09 ]
[
下一页 ]